Predstava je zasnovana na arhaičnoj priči, u kojoj se klasične teme incesta i skrivenog roditeljstva surpotstavljaju motivima iz mađarskih narodnih balada. Događaji iz prošlosti se oživljavaju, tako da smo svedoci davno počinjenih grehova. Prošlost se suočava sa sadašnjošću; likovi iz jednog i iz drugog vremena sreću se i reaguju jedni na druge u trenutku kada se predstava odigrava. Narativ je praćen muzikom, koja se zasniva na mešavini mađarskih narodnih pesama sa područja Transilvanije, baroknog prizvuka, klasicizma i roka.

Predstava se ne preporučuje mlađima od 16 godina.

Izvodi iz kritika:

Igor Burić, Dnevnik: ,,Izuzetno zahtevna glumačka struktura, zadatak da se sve scene pevaju, vodeći računa o karakterizaciji likova, njihovim odnosima i situaciji u kojoj u jednom trenutku prošlost počinje da se prepliće sa sadašnjim trenutkom – svadbenog veselja, ispunjena je nizom veoma uspešnih uloga. Ženik Roland (Bence Salai) je prikazao mladog čoveka koji bi da prati svoje srce i pored ugovorenog braka. Njegov otac Imre Balog (Gabor Pongo) i pored prvobitnog ponosa i uživanja u imetku i porodičnom blagu počinje da tone i gubi se kada prošlost počinje da isplivava. Vila (Emina Elor) iza srećno udate žene koja udaje kćerku i te kako ima šta da ispriča i pokaže o drugoj strani medalje. Dripac i pijanac Železničar (Arpada Mesaroša) lokomotiva je ne samo tragičkih događanja, nego i komičkog zamajca koji je u predstavi stalna protivteža dubini i ozbiljnosti motiva, raspada i nestalnosti površno lepe slike i prilike seoskog „pejzaža“. Tihog i mirnog sveta koji živi u harmoniji prirodnih ustrojstava, a ispod krije ponore lave koja samo čeka da eruptira."

Sanja Glovacki, Radio Beograd 2: ,,Od seoske naive, preko burleske i groteske, od sentimentalne drame do incestuozne tragedije, predstava u režiji Atile Keresteša sva je od neočekivanih obrta i raskošno varira žanrove, pronalazeći u svakome pokriće za određen ugao gledanja i razumevanja narativa. Scenografija Viole Fodor, koja stapa u jedinstvenu celinu unutrašnjost crkve, krčme i kuće, ali i samu pozorišnu salu, upotpunjena određenim detaljima nesumnjivo asocira na Isusove jaslice – štalu u kojoj se Bogorodica porodila. Taj motiv čednog deteta, pojačan dečjom fotografijom starijeg sina koji je odavno nestao negde u svetu, a koja se nosa kao ikona kroz kuću, razotkriva se u vidu vinovnika opasnog zapleta, u vidu propalice i kriminalca, ali i žrtve rođenih roditelja. Njegova fotografija svetluca uokvirena kič lampicama, svetluca kao i trudnički stomaci žena, kao što svetluca – a to je jedan od jakih komičkih momenata – romantični kauboj-zavodnik, biće iz nekog drugog sveta, koje je došlo da poremeti čemerno sivilo zabitog sela. Svetlucaju različite opsene u vidu jeftinih lampica, prikrivaju mračnu porodičnu zbilju."

PREDSTAVA NIJE NAMENJENA MLAĐIMA OD 16 GODINA!